ləkə

is.

1. Ləkələyici bir şeyin səth üzərində buraxdığı iz. Qan ləkəsi. Yağ ləkəsi. Mürəkkəb ləkəsi. Paltarındakı ləkəni silmək. – <Eldar> sazın üstündə tünd-qara ləkələri mənə göstərdi. M. Rz.. Yuyuldu, divarlara; Sıçramış qan ləkəsi. Ə. C.. Ləkə düşmək – bax ləkələnmək 1-ci mənada. Dəftərinə Gülərin; Düşdü qara bir ləkə. M. D.. Ləkə salmaq – bax ləkələmək 1-ci mənada. Şahsənəməm, sən də inan sözümə; Gözüm yaşı ləkə saldı üzümə. «Aşıq Qərib». Onun ağzından axan qan döşəməyə parlaq ləkələr saldı. Ə. Vəl.. // Bədənin müxtəlif yerlərində hər hansı bir səbəbə görə əmələ gələn rəng dəyişikliyi. Üzünə ləkə düşmək. Əlinin üstündə ağ ləkələr var. Gözündə ləkə var. – Həkim Həsənin ciyərində kiçik bir ləkə olduğunu söylədi. Ç.. Gülsəhər ortaboylu, . . ağ-qırmızı sifətində kiçik ləkələr görünən bir arvad idi. Ə. Vəl..

2. məc. Adamı ləkələyən, rüsvay edən, alçaldan şey; rüsvayçılıq, biabırçılıq, şərəfsizlik. İntihara gəldikdə, o, insanın üzərinə atılan ləkələri daha da tutqunlaşdırır. M. S. O.. <Kərbəlayı Əzim:> Bu vaxtadək üstümüzdə ləkə olmayıb, bir elə iş baş verməyib ki, bizi ləkələsin. T. Ş. S.. (Üstünə) ləkə atmaq (vurmaq, yaxmaq) – birinin namusuna, şərəfinə toxunacaq söz demək, böhtan atmaq, biabır etmək, olmayan şeyi ona isnad etmək. <Səməd:> Yoldaş sədr, bu kişi yalan danışır, üstümə ləkə atır. B. T..

◊ Ağ ləkə – coğrafiya xəritəsində: öyrənilməmiş yer.